Rozdział 47

* U Kate *

Myślałam, że oszaleję z radości. Nie dość, że Emily to także Niall wybaczyli mi! Chciałam skakać, piszczeć i wszystkich całować. Kiedy inni jeszcze jedli śniadanie, poszłam do pokoju, w którym spał Niall. 
-Hej, a co ty tutaj robisz? - usłyszałam Jego głos, przy czym gwałtownie obróciłam się w Jego stronę. Stał oparty o drzwi z tym swoim zawadiackim uśmieszkiem. 
-Nic. Kompletnie nic. 
-W takim razie uwierzę ci na słowo i pójdę do łazienki - zaśmiałam się. Miałam ochotę pójść tam razem z nim. Mogłoby, być nawet ciekawie. Zamiast tego leżałam na jego wygodnym łóżku. Po chwili postanowiłam zajrzeć do jego torby. O dziwo, miał całkiem sporo ubrań. Czyżby co godzinę musiał zmieniać ubranie? Kilka kolorowych T-shirtów, bluz, dwie pary rurek, a nawet dresy. Obok leżała druga torba, a w niej jego ukochane buciki Supra. Chciałam coś przymierzyć, więc wzięłam fioletową bluzę oraz jego ukochane białe buciczki. Do tego z łóżka wzięłam full cap'a, po czym wszystko ubrałam. Bluza była troszeczkę duża, podobnie jak buty, jednak nie przeszkadzało mi to, tak bardzo. W końcu mój przyjaciel wyszedł z łazienki, a widząc mnie zaniemówił.
-Cześć, jestem Kate Horan. Miło mi - przywitałam się przytulając go mocno, mocno. Tak z całych sił!
-Podoba mi się "Kate Horan" - zaśmiał się, po czym wyszliśmy..

* U Harrego *

Po śniadaniu razem z Emily wyszliśmy z hotelu. Niby osobno, żeby nikt się nie połapał, a jednak razem.. Chciałem zabrać Emily do kina, ale od razu złapało nas stado paparazzi.
-Harry, czy to prawda, że na imprezie po gali Teen Choice Awards zdradziłeś swoją dziewczynę, Emily z niejaką Kate Gilbert?
-Emily, widziałaś? Cały internet huczy o waszym związku, dużo twoich fanek nie akceptuje Harrego. Dlaczego jesteście razem?
-Harry, jak skomentujesz plotki na twój temat opowiadające, że zdemolowałeś kilka stolików i krzeseł na imprezie? 
-Emily, jak wyglądało twoje rozstanie z gwiazdorem z One Direction, Harrym Styles'em? 
Nie mogłem uwierzyć, że ludzie potrafią wymyślić takie bzdury, aby osiągnąć najwyższą liczbę widzów, czy czytelników. To było żałosne. W końcu nie wytrzymałem.
-Odwalcie się - rzuciłem i przyciągając do siebie Emily namiętnie ją całowałem. Wtedy flesze aparatów o mało, co się nie przegrzały. Wziąłem dziewczynę za rękę i szybko odeszliśmy od tych ludzi. Emi chyba była w lekkim szoku, bo w ogóle się nie odzywała. W pewnym momencie zaczęła się śmiać. 
-O co chodzi?
-To było urocze. Odwalcie się. Oh, nie. 
-Dziękuję. Czekaj. Oh, nie? 
-Dziennikarze nas śledzą! - pokazała dwóch facetów w płaszczach trzymając w rękach najlepsze lustrzanki. Zgodnie ustaliliśmy, że trzeba uciekać. Skręciliśmy w lewo, potem znów w lewo, prawo, a na koniec w jakiś zaułek. Oparłem Emily o ścianę, a sam stanąłem przed nią. Bardzo blisko. Patrzyłem jej głęboko w oczy. Objęła mnie w pasie, a minę miała poważną. 
-You are all I want - szepnęła.
-You are all I need - szepnąłem.
-You are everything - powiedzieliśmy jednocześnie, a potem zaczęliśmy się całować. Brakowało mi tego. Bardzo. Bardzo. 
Matko, Emily, kocham cię jak wariat!

********

 Witam wszystkich. Przybywam z nowym rozdziałem, zapewne się domyślacie. Przepraszam, że wyszedł taki krótki, ale obiecuję, że następny będzie już niedługo. Co wy na to? Warunkiem jest tylko dużo komentarzy i oddanie głosu w ankiecie <3 Co by tu jeszcze dodać? Aaaa dzięki bardzo za 32 obserwujących. Z każdym rozdziałem ich przybywa! I oczywiście za tyle wyświetleń. Kocham was!!!!